Verjaardagen van overledenen…
Wat doe je op de verjaardag van iemand die er niet meer is?
Of op de verjaardag van iemand die er eigenlijk had moeten zijn…
Sommigen “vieren” het het graag alleen of in hun gezin.
Halen herinneringen op, huilen samen, zijn boos of lachen om mooie momenten die ze samen beleefd hebben…
Anderen maken er een speciale dag van met een groepje naasten die ze er echt bij willen.
Een grote fietstocht, een hartverwarmend ontbijt, een BBQ, lievelingseten van overledene, naar een favo plaats gaan van overledene…
Ze vertellen over het dagelijks leven, houden zich bezig met hun gezin en soms komt er geheel onverwacht maar zo oprecht een flashback onder hun gesprekken. Zo eentje waarvan iedereen het warm krijgt, waar de liefde vanaf spat…
Nog anderen sluiten zich het allerliefst op, voelen de pijn van het gemis nog feller dan anders, willen niet extra hun best doen om door te gaan, … , ze gaan in “ laat me a.u.b. gerust” modus.
Sommigen ….
Wat we allemaal willen is dat er aan gedacht w!
Stuur een kaartje, sms of mailtje zoals je bij iedereen doet die je lief hebt. Ga eens langs, neem iets lekkers mee, mss zelf een taartje of zo, …
Laat weten dat je aan hen denkt en vooral dat je hen niet vergeten bent.
En echt op de dag zelf.
Zo belangrijk dat we weten dat ze nog aanwezig zijn in jullie gedachten…
Dat ze een plaatsje hebben in jullie hart, dat ze bij jullie ook nog “verder leven”…en dat ze niet vergeten zijn.
Zoals wel vaker wordt gezegd :
“ Iemand is pas echt dood wanneer er niks meer wordt over gezegd”
Niet enkel het eerste jaar, tweede jaar of 5 jaar later…. maar elk jaar dat je zelf nog leven mag.
Zonder oordeel, maak het niet jouw verdriet …
Laat voelen en weten dat je er bent, dat je er aan denkt en dat ze op je kunnen rekenen.
En als jij diegene bent die iemand moet missen… volg gewoon je hart, luister naar je gevoel en doe wat op dat moment ok voor je is. Niet wat de anderen zouden willen dat je doet.
???