Na een lange strijd en vele “het is het laatste moment “ – momenten was het tijd op zijn afscheid te maken, tijd voor zijn “begrafenis”. ( “ ik gebruik dat woord niet graag omdat dat al zo zwaar klinkt..”)
Ik herinner me nog goed, juist 19 jaar geworden en liedjes kiezen en teksten schrijven voor je papa.
Toen al was ik daarmee bezig, schrijven deed ik heel mijn leven al dus uiteraard ook voor hem.
En liedjes, onze papa had op dat moment een jongerencafé “den Tilt” dus muziek was zowiezo zijn gele draad in zijn leven.
Er werd voor een kerkelijke dienst gekozen in die tijd gelukkig met enkele persoonlijke toetsen.
En toch voelde dat niet helemaal papa.
Een cafébaas moest een vat geven met zijn favoriete muziek en klanten die iets wilden zeggen over hem.
Zo zat het toen al in mijn hoofd.
Enkele jaren later, 10 op precies te zijn voelde ik de noodzaak om herinneringen op te halen onze papa.
1 dag terug gaan naar “ den tilt met den Eric” maar dan anders.
Ik lanceerde een oproep op facebook om de klanten van toen te verzamelen en de belangstelling was groot.
Klanten van toen ✅
Dj van toen ✅
Drankprijzen en prijslijsten van toen ✅
Decoratie van toen✅
Vaste tooghangers ✅
Een vat op “zijn kosten”✅
T-shirten van garçons van toen ✅
…
En zo had op 17 april 2010, 10 jaar na zijn overlijden een herinneringsviering plaats in zijn meest pure en persoonlijke vorm.
Zalige, overweldigende, emotionele en hartverwarmende avond met veel herinneringen.
Uiteraard afgesloten met ?Purple Rain van Prince. ?
Dat was hoe de afscheidsviering van onze papa voor mij moest zijn.
Straf dat dan nog eens 10 jaar later ook een vaste locatie krijgt in ons Lou’k up & Be-lief huis